کیسه زباله ضخیم قطعات پلاستیکی با طول کمتر از پنج میلی‌متر هستند و می‌توانند ذرات نانویی باشند که چشم غیر مسلح نمی‌تواند آنها را ببیند.
خواه 5 میلی متر باشد یا نانو، پلاستیک بر زندگی دریایی آنطور که می شناسیم تأثیر می گذارد.
ماهیت تقریباً نابود نشدنی پلاستیک، که آن را به چنین موفقیتی تبدیل کرده است، هنگام تلاش برای دفع آن، مشکلاتی را ایجاد می کند.
پلاستیک به تنهایی مانند میکروپلاستیک ها بی نهایت کوچکتر می شود اما هرگز به طور کامل ناپدید نمی شود. همچنان باقی می ماند و تکه تکه می شود تا زمانی که برای دیدن بدون میکروسکوپ بسیار کوچک باشد.
تهدیدی برای حیات دریایی
درهم‌تنیدگی در پلاستیک یکی از نگرانی‌های اصلی برای حیات دریایی است زیرا می‌تواند مانع از شنا کردن و تغذیه حیوان شود و می‌تواند کشنده باشد.
یک مطالعه اخیر گزارش داد که از سطح تا اعماق دریا، سالانه هشت میلیون تن پلاستیک انباشته می شود. علاوه بر درهم تنیدگی، گونه‌های بالقوه مهاجم نیز تهدیداتی وجود دارد.
به عنوان مثال، یک حیوان می تواند با دست و پا زدن روی پلاستیک از یک طرف اقیانوس به طرف دیگر عبور کند.
ورود گونه های غیر بومی و رشد آنها می تواند مضر باشد. در حالی که اطلاعات زیادی در مورد این موضوع وجود ندارد، می‌توانیم پیامدهای تهاجمات قبلی مانند خرگوش در استرالیا را فرض کنیم.
پلاستیک همچنین می‌تواند حامل میکروب‌های بیماری‌زا باشد که بر زندگی در طول سفر و مقصد تأثیر می‌گذارد.
همچنین می‌تواند با عمل کردن مانند اسفنج، مواد شیمیایی دیگر را بیرون بکشد.
بسیاری از آلاینده های آلی آبگریز هستند، بنابراین در سطح آب یافت می شوند. برای جلوگیری از آب به داخل پلاستیک نفوذ می کند و باعث تمرکز آن در پلاستیک می شود.
اگر این پلاستیک غلیظ بلعیده شود، مقداری از آن در ارگانیسم آزاد می شود و مقداری دوباره در محیط آزاد می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.